2010 od 28 marca do 06 kwietnia – warsztaty z technik teatralnych Cricot 2 zrealizowane dla słuchaczy Szkoły Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich. W ramach programu odbyło się 7 spotkań (1 wprowadzające + 6 warsztatowych) trwających po 3 godziny zegarowe. W warsztatach wzięło czynnie udział 10 słuchaczy. Prowadzenie warsztatów objął wieloletni aktor Teatru Cricot2 Andrzej Wełmiński.
2010 – 2015 „Uczynić Możliwym Niemożliwe” – projekt powstania w Warszawie pomnika Tadeusza Kantora – kładki dla pieszych w formie wieszaka do ubrań, pomysł inspirowany pracą T. Kantora z serii „Pomniki Niemożliwe”.
Kolejno podjęte działania: rozmowy ze spadkobiercami Tadeusza Kantora, prezentacja idei budowy pomnika na spotkaniu z przedstawicielami Miasta Stołecznego Warszawy, rozmowy z Zarządem Mienia m. ST. Warszawy – zarządcą terenu, na którym planowano budowę pomnika / kładki (Port Czerniakowski), liczne spotkania w Krakowie i Warszawie (Przedstawicieli: Spadkobierców, Miasta Stołecznego Warszawy i Fundacji Tradycji i Transformacji Sztuki),
Przez z górą 5 lat starania Fundacji i przedstawicieli Miasta Stołecznego Warszawy nie przyniosły skutku z powodu braku chęci współpracy – w ramach możliwych struktur miejskich – spadkobierczyni artysty, Pani Doroty Krakowskiej.
W ramach programu KANTOR 2010-2015, a także w kolejnych latach Fundacja wspierała prezentację spektaklu Teatru Tańca NTF Małgorzaty Matuszewskiej „Infantka …wedle Kantora”. Spektakl został zaprezentowany m.in. w ramach pierwszego – pilotażowego projektu Centrum Sztuki Tańca w Warszawie pt. „Ekspresje”, skupiającego 14 organizacji pozarządowych i kolektywów twórczych związanych z tańcem współczesnym w Warszawie, działających przy Komisji Dialogu Społecznego ds. Tańca w Warszawie.
Fundacja Tradycji i Transformacji Sztuki przeprowadziła anonimową ankietę wśród widzów spektaklu „Infantka… wedle Kantora” prezentowanego 9 grudnia 2016 roku, w ramach wydarzeń Ekspresje CST. Ankieta zawierała pytania dotyczące znajomości prac Tadeusza Kantora (teatralnych, plastycznych oraz Pism artysty) jak i oceny samego spektaklu. Ankietę wypełniło 21 widzów. Znakomita większość (17 z 21) ankietowanych potwierdziła znajomość prac artysty, w szczególności jego dorobku teatralnego i plastycznego. Spektakl dobrze oceniło większość ankietowanych widzów (18 z 21), negatywną ocenę wystawiło jedynie 3 (z 21) ankietowanych. Ciekawym wynikiem okazał się brak zależności pomiędzy znajomością twórczości Tadeusza Kantora a oceną spektaklu.